روانشناسي

 
 
مشاور كودكان: آموزش دوست داشتن و نفرت به كودكان!
|

گوش دادن به احساسات شخصي كه در مقابل ما نشسته و اين‌كه خودما را جاي او قرار دهيم يعني همدلي كردن با او، يعني احساساتش را درك مي‌كنيم و عواطف يك اصل مهم در سازگاري رابطه‌هاست، ولي همين همدلي كردن و گوش كردن‌ها را بايد از زمان كودكي به فرزندتان بياموزيد. آن خانواده‌اي كه از احساسات ديگران مطلبي را نياموخته و از مهارت درك هيجان چيزي نمي‌داند و يا داراي ضعف‌هاي زيادي در اين زمينه‌ها است،

مگر مي‌شود از آنها انتظار داشت كه فرزندشان بتواند ديگران را درك كند؟ (آموزش به كودكان)خانواده‌اي كه هنوز خودش نمي‌داند در برابر رفتارهاي كودك مثل، بدخلقي، بدرفتاري، پرخاش، بدغذايي و يا ناملايمات او چه عكس‌العملي از خود نشان دهد، پس چه توقعي مي‌توان از خود كودك داشت؟

مشاوره كودك درمورد عشق و نفرت
افرادي كه وقتي در حضورشان صحبت از همدلي و يكرنگي مي‌كنيم گويا برايشان حرف پرت و پلا و بي‌منطق و قاعده زده‌ايم و يا جمله مسخره‌اي را گفته‌ايم، نمي‌توان از آنها توقع داشت كه بتوانند براي فرزندانشان صحبت از همدلي كنند و كودك خود را به آرامي و فروتني و نرم‌خويي سوق دهند و يا بتوانند بيش از حد در اين زمينه‌ها موفق عمل كنند. همه‌گير شدن توقف در خود و بي‌اعتنايي به ديگران در جامعه زنگ خطري براي همه ماست، چون اساسا چه بخواهيم چه نخواهيم همه ما روي يك قايق نشسته‌ايم و پيش مي‌رويم و سوراخ كردن اين قايق به ضرر همه تمام خواهد شد.

اگر تصور كنيم با يكجانبه‌گرايي و خودخواهي مي‌توانيم صاحب درك و كمالات شويم و يا بخواهيم خودمان را دست بالا بگيريم و افكار خود را بيش از حد به رخ ديگران بكشانيم، نه‌تنها خودمان ضرر مي‌كنيم، بلكه فرزندي كه تحت كنترل ماست، هر لحظه از عملكرد و طرز برخورد و افكار ما كپي مي‌كند نيز ضرر مي‌كند مشاوركودكان.

ما در اين مقاله درباره مهارت توجه به ديگري، همدلي و درك هيجان‌ها، عواطف و انديشه‌هاي ديگران را ترجيحا از ديد و نگاه خانواده بررسي مي‌كنيم و بر اين موضوع تاكيد مي‌كنيم كه اصل و مبناي ما خود پدرها و مادرها هستند. پدر و مادراني كه قرار است فرزنداني با روان و ذهن سالم تحويل جامعه بدهند و به آنها بفهمانند كه در آينده سكانداران اين جامعه آنها هستند. ترديد نكنيد درك احساسات و عواطف ديگران نيازمند آموزش است كه بايد از دوران كودكي به فرزند آموخت.

نمايش هيجان و عاطفه در بازي ها
پدرها و مادرها بايد به ياد داشته باشند كه از سه سالگي كودك خود را به صورت آگاهانه با احساسات و هيجان‌هاي مختلف آشنا سازند. يعني مي‌توانيد به وسيله بازي كردن با او و يا اين‌كه او را با احساسات اصلي مواجه كنيد تا نسبت به آنها آگاه شود و فرق بين بسياري از هيجانات را متوجه شود و درك نمايد. به طور مثال مي‌توان به هيجان‌هايي مثل مثل غم، عصبانيت، خشم، شادي، ترس، اضطراب و نفرت اشاره كرد.

بهتر است بدانيد كه اگر كودك دختري در خانه داريد به وسيله عروسك‌هاي بزرگ و كوچك با او خاله بازي كنيد و با نمايش بازي كردن به خانه او برويد و درباره بعضي از اتفاقاتي كه در همان روز و يا روز قبل برايتان افتاده، با او صحبت كنيد.

سعي كنيد خود را به حالت يك كودك در آوريد و خيلي كودكانه با او رفتار كنيد تا او شما را بفهمد و بتواند ارتباط كودكان با شما برقرار كند. در بين بازي با او سعي كنيد گاهي اوقات خود را غمگين نشان دهيد و يك داستان ناراحت‌كننده برايش تعريف كنيد و بعضي اوقات شاد شويد و داستان‌هاي طنزآميزي برايش تعريف كنيد و با اين كار باعث شويد تا احساسات و عواطف و درك كودك را درباره آن موقعيت‌ها شناسايي كنيد.

رفتار فرزندان در سنين مختلف
به ياد داشته باشيد كه فرزند كوچك‌تر از فرزند بزرگ‌تر الگو مي گيرد. متاسفانه در بعضي از موارد مشاهده مي‌شود كه بعضي از خانواده‌ها حتي با خودشان هم صادق نيستند و گاهي اوقات فضاي خانه‌شان از تظاهر و دروغگويي پر مي‌شود. به ياد داشته باشيد كه وقتي كودك شما چند بار با دروغ و ظاهرسازي مواجه شود، اين عملكرد اشتباه را در ذهن خود ضبط كرده و به مرور زمان از خودش به عناوين مختلف انعكاس خواهد داد. اگر چنين عملكردي از سمت خودتان ارائه داديد، هرگز از كودكتان توقع نداشته باشيد كه كودكتان بويي از همدلي و درك متقابل داشته باشد.

منبع:مركز مشاوره-مشاور كودكان: آموزش دوست داشتن و نفرت به كودكان!



:: ات مرتبط:

:: برچسب‌ها:
نویسنده : ravanshenas4455
تاریخ : 1402/3/20 
زمان : ۱۴
آيا كودك من داراي ADHD مي باشد؟
|

آيا كودك من داراي ADHD مي باشد؟
معمولا ADHD كودكان در زماني شروع مي شود كه آنها در دوره نوجواني باشند، به نحوي كه سن متوسط تشخيص هاي صورت گرفته، ۷ سالگي مي باشد.

ممكن است كه كودكان بزرگ تر يك سري از علائم ADHD را نشان بدهند، ولي آنها به جاي تشخيص دادن اين علائم در مراحل اوليه زندگي، در اغلب مواقع اين علائم را در خودشان نگه مي دارند.

علائم رايج مربوط به ADHD در كودكان
رفتار متمركز بر خود
رايج ترين علامت ADHD عبارت از عدم توانايي براي شناسايي نيازها و تمايلات ساير افراد مي باشد.

اين مورد مي تواند منجر به دو علامت بعدي شود كه عبارتند از: وقفه و مشكل داشتن در حين منتظر ماندن براي نوبت آنها.

آيا كودك من داراي ADHD مي باشد؟
آيا كودك من داراي ADHD مي باشد؟
ايجاد وقفه
رفتار متمركز بر خود در يك كودك مبتلا به ADHD مي تواند منجر به ايجاد اختلال و توقف در حين صحبت كردن ساير افراد يا خاتمه دادن به مكالمات يا بازي هايي شود كه خودشان در آن شركت ندارند.

مشكل داشتن در حين منتظر ماندن براي نوبت خودشان
كودكان مبتلا به ADHD ممكن است در منتظر ماندن براي نوبت خودشان در فعاليت هاي كلاسي يا در حين بازي كردن با ساير كودكان، يك سري مشكلاتي داشته باشند.

ناراحتي هاي عاطفي
يك كودك مبتلا به ADHD ممكن است كه در كنترل عواطف خودش مشكل داشته باشد.

ممكن است كه آنها در زمان هاي نامناسب، يك سري رفتارهاي خشمگينانه از خودشان نشان بدهند.

كودكان و نوجوانان مي توانند كج خلقي ها و قشقرق هاي خشمگينانه داشته باشند.

بيقراري
اغلب كودكان مبتلا به ADHD نمي توانند در يك جا بنشينند.

ممكن است كه آنها بخواهند بلند شوند و در اطراف قدم بزنند، ناآرام باشند، يا زماني كه مجبور مي شوند بر روي صندلي بشينند، پيچ و تاب بخورند.

مشكل داشتن براي آرام بازي كردن
ايجاد حالت بي قراري مي تواند باعث شود كه كودكان مبتلا به ADHD در آرام بازي كردن يا آرامش داشتن در فعاليت هاي مربوط به فراغت، مشكل داشته باشند.

كارهاي ناتمام
يك كودك مبتلا به ADHD، به موارد مختلفي علاقمندي نشان مي دهد، ولي ممكن است كه آنها در اتمام اين وظايف مشكل داشته باشند.

منبع:مركز مشاوره-آيا كودك من داراي ADHD مي باشد؟



:: ات مرتبط:

:: برچسب‌ها:
نویسنده : ravanshenas4455
تاریخ : 1402/3/15 
زمان : ۱۰
كمبود توجه در كودكان
|

كمبود توجه در كودكان

 

كمبود توجه در كودكان يكي از مهم ترين اختلالات عصبي دوران كودكي است كه در بسياري از كودكان در سنين ابتدايي كودكي آغاز شده و ممكن است اگر به آن توجه نشود و جدي گرفته نشود تا سال هاي زيادي فرد را درگير نموده و او را ازار دهد. همچنين اطرافيان و والدين كودكاني كه دچار اختلال كمبود توجه هستند به راحتي با اين مسئله كنار نيامده و بسيار اذيت خواهند شد. گرچه آمار دقيقي از ميزان ابتلاي كودكان در ايران به اين اختلال وجود ندارد اما حدودا 3 تا 7 درصد از دانش اموزان دوران ابتدايي با مشكل كمبود توجه مواجه هستند. معمولا پسران بيشتر از دختران دچار اختلال كمبود توجه مي شوند كه اين نكته بايد مورد توجه قرار گيرد. در صورتي كه اين اختلال به موقع تشخيص داده نشود و براي اقدام آن كاري نكرد به شدت مي تواند در شرايط تحصيلي و اينده كودك دلبند شما تاثير بگذارد. اين كودكان در صورتي كه به موقع درمان نشوند بيشتر از ديگران به آسيب هاي اجتماعي مانند اعتياد و رفتارهاي پرخطر روي مي آورند لذا ما به عنوان والدين كودك در اين زمينه بسيارمسوول هستيم. براي شناخت و تشخيص اختلال كمبود توجه در كودكان راه هايي وجود دارد كه در ادامه به بررسي مهم ترين ان ها خواهيم پرداخت كه برخي از علائم به كمبود توجه و برخي ديگر به زياده كاري و فعاليت بيش از حد آنها مربوط است.

 

كودكان مبتلا به كمبود توجه در تمركز كردن به شدت مشكل داشته و نمي توانند تمركز خود را به راحتي به موضوعي خاص معطوف نمايند و بنابراين به راحتي حواس پرت مي شوند.
كودكان مبتلا به اختلال كمبود توجه در رسيدگي به وظايف و تكاليف خود و خانه و مدسه عاجز و ناتوان هستند.
با شنيدن كم ترين صدايي حواس آن ها از كاري كه به آن مشغول هستند پرت مي شود.
در انجام يك كار به جزييات دقتي نمي كنند همچنين در نقاشي و كارهاي اين چنيني نيز توجه آن ها به كليات معطوف است
كودكان داراي اين اختلال مكررا وسايل خود را گم مي كنند و فراموشي در آنها به شدت رواج دارد.
آن ها در هنگامي كه برايشان صحبت مي كنيد توجه خاصي نمي كنند و انگار كه اصلا با آنها صحبت نمي شود و نمي توانيم صحبت با آنها را صحبتي رو در رو و با تمركز قلمداد كنيم.
اين كودكان به طور مداوم در حال حركت هستند و از نشستن در يك جا و آرام گرفتن بي زارند و دوست دارند مدام در حركت باشند.
اين كودكان اگر كم سن و سال باشند مرتبا از درو ديوار بالا رفته و نمي توانند در جاي خود بنشينند
پريدن ميان صحبت افراد و انتظار نكشيدن براي نوبت در هر كاري از ديگر ويژگي هاي اين كودكان است

منبع : كودك و نوجوان-كمبود توجه در كودكان



:: ات مرتبط:

:: برچسب‌ها:
نویسنده : ravanshenas4455
تاریخ : 1399/4/7 
زمان : ۱۲
[ ]